06.03.2014, четврток, Кинотека на Македонија, почеток 20.00 ч.

"Се роди женско"
"It's a girl"

Picture
USA, 2012, 64 min.
Production Co: Shadowline Films
Director: Evan Grae Davis
Produced by Andrew Brown; Music by  Charles David Denler; Cinematography by Winston Ashley Maddox; Film Editing by Evan Grae Davis; Art Direction by  Michael Joseph Trujillo; Production Management Kelly Summers; Post-production supervisor Camera and Electrical Department  Michael Dohrmann; Camera operator Roman Jaquez, Chris Leclerc; Animation Department  Garrett Moldrem


Дискусија на тема: "Кога женско се раѓа и стреите плачат"
Во Индија, Кина и многу други делови на светот денес, девојчињата се убиваат, абортираат и напуштаат едноставно затоа што се девојчиња. Обединетите Нации проценуваат дека денес во светот околу 200 милиони девојчиња се водат како исчезнати поради овој т.н. "gendercide".
Девојките кои г опреживуваат детството често се предмет на занемарување, се соочуваат со екстремно насилство, па дури и смрт во рацете на своите сопрузи или други членови на семејството.
Филмот е снимен на локации во Индија и Кина и поставува прашање кое гласи: зошто ова се случува и зошто толку малку е направено за да се спасат девојките и жените.
Филмот ги раскажува приказните на напуштените и девојчињата кои се жртви на трговија, жените кои поради миразот доживуваат екстремно насилство, храбрите мајки кои се борат да ги спасат животите на своите ќерки, и мајките кои ќе убијат за син. Глобалните експерти и активистите ги контекстуализираат овие приказни и се залагаат за различни патеки кои водат кон промени во недостаток на било каква вистински ефективна акција против оваа неправда.
In India, China and many other parts of the world today, girls are killed, aborted and abandoned simply because they are girls. The United Nations estimates as many as 200 million girls are missing in the world today because of this so-called “gendercide”.
Girls who survive infancy are often subject to neglect, and many grow up to face extreme violence and even death at the hands of their own husbands or other family members.
Shot on locations in India and China, It’s a Girl reveals the issue. It asks why this is happening, and why so little is being done to save girls and women.
The film tells the stories of abandoned and trafficked girls, of women who suffer extreme dowry-related violence, of brave mothers fighting to save their daughters’ lives, and of other mothers who would kill for a son. Global experts and grassroots activists put the stories in context and advocate different paths towards change, while collectively lamenting the lack of any truly effective action against this injustice.

07.03.2014, петок, Кинотека на Македонија, почеток 20.00 ч.

"Јас сум девојка"
"I'm a girl"

Picture
Australia, 2013, 88 minutes
Rebecca Barry – Producer, Director;
Co-Producer: Ester Harding; Cinematographer: Nicola Daley; Editor: Lindi Harrison;
Composer: John Gray; Line producer: Alejandra Canales

Дискусија на тема: "Колку ги остварувам моите соништа"
Денес постои група на луѓе во светот кои се повеќе прогонувани од било кој друг, но тие не се политички или верски активисти. Тие се девојки. Да се ​​биде роден како девојка, значи поголема веројатност да се биде подложен на насилство, болести, сиромаштија и подреденост, од било која друга група на планетата. Како што секоја девојка се приближува кон полнолетството, долгометражниот документарен филм ЈАС СУМ ДЕВОЈКА открива што значи да се расте како женско во 21 век .
Како што еден ден на земјата тече од утро до мрак и навлегува во ноќта, ги запознаваме Ману, Кимси, Азиза, Хабиба, Бреани и Кејти, секоја на прагот на женскоста и справувањето со реалноста на она што значи да расте како жена во нивниот свет денес. Како што доаѓаат до полнолетноста следејќи го она што нивните култури го налагаат, гледаме извонредени приказни на отпор, храброст и хумор кои го затоплуваат срцето.
ЈАС СУМ ДЕВОЈКА е документарен филм што прикажува јасна слика за реалноста на она што значи да се биде девојка во 21-от век. Феминизмот можеби вети еднаквост и се бори за подобар и поправеден свет за жените, но реалноста е дека девојките кои сочинуваат речиси една четвртина од светската популација, сеуште се соочуваат со најголемата дискриминација споредено со било која група во светот. Технологијата и науката нудат незамисливи потенцијали, но ние се уште се бориме да обезбедиме еднакви можности за мажите и жените. Сепак, и покрај овие пречки, девојките имаат откриено неверојатни начини да се истрае и во овој документарен филм ги слушаме нивните приказни на сила, надеж, храброст и одбивање да се биде втор најдобар.
Стилски, документарецот е сочинет од интервјуа комбинирани со поетски и набљудувчки портерети на секојдневната реалност да се биде девојка. Испреплетените приказни користат мотиви од природата и се прикажуваат настани поврзани со полнолетноста, без разлика дали станува збор за дипломирање на училиште, мајчинството или рано стапување во брак.
Нашето патување ја носи публиката низ различни култури и општества низ целиот свет, вклучувајќи ги Камбоџа, Папуа Нова Гвинеја, Камерун, Авганистан, САД и Австралија.
There is a group of people in the world today who are more persecuted than anyone else, but they are not political or religious activists. They are girls. Being born a girl means you are more likely to be subjected to violence, disease, poverty and disadvantage than any other group on the planet.  As each girl moves closer to coming of age, I AM A GIRL, a feature length documentary, reveals what it means to grow up female in the 21st century.
As a day on earth transpires from dawn to dusk and into the night, we meet Manu, Kimsey, Aziza, Habiba, Breani and Katie – each on the brink of womanhood and dealing with the realities of what it means to grow up female in their world today. As they come of age in the way their culture dictates, we see remarkable heart-warming stories of resilience, bravery and humour.
I AM A GIRL is an inspirational feature length documentary that paints a clear picture of the reality of what it means to be a girl in the 21st century. Feminism may have promised equality and sought a better and fairer world for women but the reality is that girls make up almost a quarter of the world’s population yet still face the greatest discrimination of any group in the world. Technology and science offer unimaginable potential but we still struggle to ensure men and women are afforded equal opportunities. Yet in spite of these obstacles, girls have found extraordinary ways to persevere and in our documentary we hear their stories of strength, hope, courage and a refusal to be second best.
Stylistically the documentary interviews coupled with the poetic and observational, capturing the day-to-day realities of being a girl. The interwoven narratives use the motifs of nature and  “coming of age” events, whether that be graduating from school, motherhood or an early marriage.
Our journey takes the audience through a pastiche of diverse cultures and societies around the globe including Cambodia, Papua New Guinea, Cameroon, Afghanistan, USA and Australia.

08.03.2014, сабота, Кинотека на Македонија, почеток 20.00 ч.

"Животот не е хавајска песна"
"Nije ti zivot pjesma Havaja"
"Family meals"

Picture
Croatia, 2012, 50 min.
Production Co: Hulahop
Director: Dana Budisavljevic
Camera: Ana Opalić, Tamara Cesarec, Eva Kraljević
Editing: Marko Ferković, Dana Budisavljević
Music: Christian Biegai
Sound design: Dubravka Premar, Gordan Fučkar
Producers: Olinka Vištica i Sophie De Hijes


Дискусија на тема: "Семејни односи и проекции за иднината"
Не можам да се сетам кога почнав да појадувам со татко ми. Но тоа е секогаш во вторник во 9. До денес, веројатно имавме повеќе од 500 заеднички појадоци. Кога мајка ми се врати во Хрватска, со неа почнав да ручам во неделите. Мојот брат понекогаш ни се приклучува. Најчесто зборуваме за дневната политика, филмовите што сме ги гледале, домашните планови или разговараме за "настани " во поширокото семејството или помеѓу пријателите. Еден ден решив да поставувам прашања за работи кои не допираат сите нас. Кои влијаат на нас толку длабоко што е многу тешко да се зборува за нив.
Раскажан со многу хумор и искреност, послужен со одлична храна и зачинет со љубов, овој документарен филм зборува за прифаќањето.
I can’t remember when I started having breakfasts with my father. But it’s always on Tuesday at 9. We have had probably more than 500 breakfasts till today. Since my mother came back to Croatia, I have lunch with her on Sundays. My brother sometimes joins us. Mostly we talk about daily politics, films we’ve seen, house investments or we discuss “events” in broader family or among friends. One day I decided to ask questions about the things that affect us. That affect us so deep that it is very hard to talk about them.
Told with lot of humor and sincerity, served with excellent food and spiced with love, this film speak about acceptance.

08.03.2014 сабота, Кинотека на Македонија, 22.00 ч.